minns

en ekki þinns

mánudagur, apríl 24, 2006

Rithöndin hennar ömmu



Reyndar er hún að vanda sig þarna og líka að nota sérstakan fagurpenna, en eini munurinn er samt eiginlega bara línuþykktin. Hún lætur varla frá sér ritaðan staf án þess að hann sé fallegur. Þegar hún er ekki í stuði detta þeir í versta falli niður í að vera
áhugaverðir.

Það er áhugavert að sálgreina þetta: Hún er augljóslega alltaf að vanda skriftina, en samt henni mjög eðlilegt að skrifa svona. Þetta er eiginlega ekki mitt á milli þessara póla, heldur á þeim báðum í einu.

Ég er að hanna boðskort í giftingu frábærs frænda míns og hans eðalfínu unnustu, og er að teikna með vektorum ofan í bókstafi frá Ömmu Stínu, og það verður að segjast að þetta er helvíti gaman.

Bæði að fá vektorana til að hegða sér, að finna hvenær maður á að fylgja upprunalegu teikningunni og hvenær maður á að "laga" línuna.

Það er merkilegt hvað heilinn er stærðfræðilegur: Ef maður getur teiknað sveigju eða beygju með tveimur beygjupunktum (bezierum), þá verður hún fallegri en ef maður teiknar hana með þremur. Hvernig fattar fegurðarskynið muninn á tveimur bezierpunktum og þremur?! Veit ekki, en það gerir það samt.

Svo er gestaþrautarvinkillinn við þetta skemmtilegur: Hvað "kostar" það marga punkta að teikna ytri bogann í G-inu? Kostar það jafnmarga að teikna innri bogann? Svo þarf maður að súmma út og skoða hvort þetta sé hætt að vera fallegt G -- og hvers vegna þá ekki, ef málið er orðið svo.

Vektoratólin í Illustrator eru annars hreinasta helvítis móðgun! Andskotans drasl. Það er svekkjandi hvað fólkið hjá Adobe er búið að missa sans og áhuga, þetta er allt orðið svo klossað og óþægilegt ... með sjálfvirkum dropshadow fídus. Bjakk.

Ég hef lært dálítið af stærðfræðinni á bak við vektorateikningar / tölvugrafík, og þá sést berlega að þeir sem smíðuðu Illustrator eins og hann er í dag skilja stærðfræðina sæmilega, en hafa hvorki vit til né áhuga á að brjóta hana undir sig til að smíða úr henni verkfæri sem er GOTT AÐ NOTA. Helvítis nördar!

Eflaust er líka svæsin markaðsfræðingasýking í svampvef Adobefyrirtækisins.

Það er bjart úti og vorið er komið og ég er farinn yfir í Freehand að munda hið yndislega Bezigonverkfæri. Mmm!

3 Comments:

Anonymous Nafnlaus said...

Kristleifur!!!

Nei og aftur nei.

Sko, þar til í alnýjustu útgáfu Freehand (sem kom út fyrir nokkrum árum) var forritið algjörlega ónothæft til að teikna eitt eða neitt. Þá bjó fólk til "Freehand" teikningar, þar sem línurnar voru hristar (einsog eftir flestar ömmur) og formin frekar klumpó.

Og þá, einsog núna, hafði Illustrator yfirhöndina m.a. vegna previewsins sem var alltaf silkimjúkt og fínt.

Svo uppfærðist Freehand og allt var smúþ...en bara á skjánum. Og það var svona gervismúþ, einsog Flash.

Já, í Illustrator eru grimmilega ljótir effectar og preset, en pennatólin eru miklu þægilegri í öllum öðrum vektorateikniforritum, sérstaklega ef þú vilt Besjerskar kúrvur.

Notaðu bara takkaborðssjortköttin, þá verður allt betra. Ég lofa.

En samt...þú mátt alveg nota Freehand. En þú kallar bölvun yfir brúðhjónin.

4:49 f.h.  
Anonymous Nafnlaus said...

NEI...

meinti: "en pennatólin eru miklu þægilegri EN í öllum öðrum vektorateikniforritum...

4:50 f.h.  
Blogger krilli said...

1)
Koddu á MSN

2)
Ég þarf að sýna þér Bezigon verkfærið í Freehand. Það er snilldargaur. Ef maður heldur inni option, þá kemur beygjupunktur, annars hornpunktur. Svo getur maður smellt á bogana með subselect örinni og dregið þá til -- og breytt þannig báðum handföngunum sem afmarka línuna sem þú ert að draga.

5:02 f.h.  

Skrifa ummæli

<< Home